نمیدانم چرا در قلب من پاییز طولانی است.

دلم تنگ است

وتنهایم و تنهایی به لب آورده جانم را

بیا تا با تو گویم از هیاهوی غریب دل که بی پروا

تلنگر می زند بر من و می گوید به من نزدیک نزدیکی

به دنبال تو می گردم به سویت پیش می آیم

چه شیرین است پر از احساس یک خوشبختی نابم

پر از امید سبز خواب دیدارم و می خواهم که نامت را به لوح سینه بنگارم

و نجوایی کنم در دل و گویم تا ابد

من دوستت دارم

دلم تنگ است 

دلم تنگ است دلم اندازه حجم قفس تنگ است  

سکوت کوچه لبریز است  

صدایم خیس و بارانی است  

نمی دانم چرا در قلب من پاییز طولانی است

نمی دانم چرا در قلب من پاییز طولانی است